Uitgeput van een lange reis kwam ik aan op de luchthaven van Port Elizabeth. Voor ik vertrok vroegen velen mij: 'Gaat dat wel lukken zo lang in een vreemd land met vreemde mensen?'. Ik zei altijd vol overtuig 'Ja hoor, geen probleem!'. 'Waarom ben je daar zo zeker van?' kreeg ik als weerwoord. Beste mensen die met deze vraag zaten. Als je aankomt op de luchthaven en een bordje ziet staan met Silvana aka Jolly in plaats van mijn volledige naam. Als je meteen een knuffel krijgt en je koffers worden overgenomen. Als de kinderen je auntie Silvana noemen. Als er meteen herinneringen opgehaald worden van drie jaar geleden. Als je op bezoek gaat naar je oud gastgezin en daar twee uur blijft plakken omdat ze je gemist hebben. Zou je dan zelf niet met zekerheid kunnen zeggen dat het wel gaat lukken?
Mijn eerste stagedag in Zanethemba zit er ook meteen al weer op! Zanethemba Charity Foundation zorgt voor de veiligheid en het welzijn van kinderen en jongeren sinds 2008. Dit realiseren ze in 2 verschillende projecten nl: Safe Haven en Endangered Species Project (project tegen bendevorming). Ik loop stage in Safe Haven. De kinderen die daar verblijven worden door de sociale werkers weggehaald uit hun thuissituatie waar de kinderen te maken krijgen met verwaarlozing, misbruik of achter gelaten zijn door hun familie. De kinderen blijven van 3 maanden tot 2 jaar in het centrum naargelang de mogelijkheden om ze te plaatsen in hun familie, adoptie of pleegzorg. Mijn opdracht voor deze week is een gezonde relatie opbouwen met de kinderen. Na het horen van hun achtergrondverhaal wil ik niet anders dan ze de liefde geven die ze nooit gekregen hebben. Ik vraag mij steeds af waarom je een kind zoveel onrecht kan aandoen. Langs de ene kant raakt het mij enorm, maar langs de andere kant voel ik een enorme motivatie om mijn tijd hier goed te besteden. Wordt vervolgd ...
